بیت کوین چیست؟

بیت‌کوین یک ارز دیجیتال رمزنگاری‌شده است، یک ارز دیجیتال همتا به همتا که مستقل از یک مرجع حاکم مرکزی عمل می‌کند. بیت‌کوین امکان تراکنش‌های مستقیم بین کاربران را فراهم می‌کند، که توسط فناوری رمزنگاری ایمن شده و در یک دفتر کل شفاف و تغییرناپذیر به نام بلاکچین ثبت می‌شود.
این نوآوری نه تنها امنیت و شفافیت را تضمین می‌کند، بلکه با ارائه یک ارز جهانی که برای هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد، قابل دسترسی است، سیستم‌های مالی سنتی را نیز به چالش می‌کشد.
آن را به عنوان طلای دیجیتال تصور کنید: در حالی که طلا به صورت فیزیکی از زمین استخراج می‌شود، بیت‌کوین از طریق استفاده از رایانه‌های قدرتمند که مسائل پیچیده را حل می‌کنند، ایجاد می‌شود که به عنوان "استخراج بیت‌کوین" شناخته می‌شود. برخلاف طلا، شما نمی‌توانید بیت‌کوین را به صورت فیزیکی لمس کنید؛ بیت‌کوین صرفاً در قلمرو دیجیتال وجود دارد.
بیت کوین اولین بار در سال ۲۰۰۹ توسط شخص (یا گروهی) به نام ساتوشی ناکاموتو معرفی شد. اطلاعات کمی در مورد هویت آنها وجود دارد - اما بعداً بیشتر در مورد آن صحبت خواهیم کرد!
امروزه، بیت‌کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال است که ارزش بازار آن از هر ارز دیجیتال دیگری بسیار فراتر می‌رود. این ارز دیجیتال به معیاری برای بازار ارزهای دیجیتال تبدیل شده و بر راه‌اندازی هزاران ارز دیجیتال دیگر تأثیر گذاشته و عصر جدیدی از امور مالی دیجیتال را آغاز کرده است.

مفاهیم کلیدی بیت کوین به زبان ساده

ارز دیجیتال : نوعی پول دیجیتال یا مجازی که از رمزنگاری برای امنیت استفاده می‌کند و جعل آن را دشوار می‌سازد.
بلاکچین : یک دفتر کل دیجیتالی که تمام تراکنش‌های بیت‌کوین را ثبت می‌کند، مانند یک صفحه گسترده جهانی که همه می‌توانند آن را ببینند اما هیچ‌کس نمی‌تواند در آن دستکاری کند.
کیف پول : یک کیف پول دیجیتالی که بیت کوین شما را با خیال راحت ذخیره می‌کند، شبیه به یک حساب بانکی مجازی.
کلیدهای عمومی و خصوصی : یک جفت کلید دیجیتال که در آن کلید عمومی آدرس بیت کوین شما (مانند آدرس ایمیل) و کلید خصوصی رمز عبور مخفی شما برای دسترسی و ارسال بیت کوین‌هایتان است.
تمرکززدایی : اصل توزیع کنترل در کل شبکه به جای تکیه بر یک مرجع مرکزی، مانند داشتن یک تصمیم گروهی به جای یک رئیس که تصمیمات را می‌گیرد.
استخراج (Mining) : فرآیند استفاده از قدرت کامپیوتر برای حل معماهای پیچیده، ایمن‌سازی شبکه و ایجاد بیت‌کوین‌های جدید به عنوان پاداش.
ساتوشی : کوچکترین واحد بیت کوین، که به نام خالق مرموز آن نامگذاری شده است، و ارزش آن یک صد میلیونیم بیت کوین است .
BTC : BTC مخفف بیت‌کوین است که معمولاً هنگام اشاره به واحد پول در معاملات، فهرست قیمت‌ها و مباحث مالی استفاده می‌شود.

چه چیزی بیت کوین را از سایر ارزها متمایز می‌کند؟

وقتی بیت‌کوین را با ارزهای سنتی مانند دلار، یورو یا ین مقایسه می‌کنید، تضادها قابل توجه هستند. ارزهای سنتی توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی تولید و کنترل می‌شوند و به دو صورت فیزیکی (سکه، اسکناس) و دیجیتال (شماره حساب بانکی) موجود هستند. 
با این حال، بیت‌کوین توسط هیچ مرجع مرکزی اداره یا منتشر نمی‌شود و این امر آن را از کنترل هیچ دولت یا نهاد واحدی مصون می‌کند. ارزش آن به هیچ کالای فیزیکی یا اقتصاد یک کشور خاص وابسته نیست.
بیت‌کوین بر روی یک شبکه غیرمتمرکز فعالیت می‌کند، جایی که تراکنش‌های آن توسط فناوری‌ای به نام بلاکچین ایمن و تأیید می‌شوند.
بلاک چین را به عنوان یک دفتر کل گسترده و باز در نظر بگیرید که هر تراکنش بیت کوین را ثبت می‌کند. این دفتر کل مانند یک دفتر کل است که دائماً در حال به‌روزرسانی است و همه می‌توانند آن را بررسی کنند، اما هیچ شخص واحدی آن را کنترل نمی‌کند. 
هر تراکنش اضافه شده دائمی و برگشت‌ناپذیر است و سابقه‌ای شفاف و امن از تمام تراکنش‌ها ایجاد می‌کند. 
بلاک چین امنیت و اعتماد را در شبکه بیت کوین تضمین می‌کند. انگار شبکه‌ای از کتابداران (یا در مورد بیت کوین، کامپیوترها) دائماً سوابق را تأیید و نگهداری می‌کنند و مطمئن می‌شوند که همه چیز دقیق و مورد توافق همه است. 
این رویکرد غیرمتمرکز، بیت‌کوین را به یک ارز جهانی، بدون مرز و عاری از نفوذ هیچ نهاد واحدی تبدیل می‌کند.

غیرمتمرکز بودن به چه معناست؟

یک سیستم غیرمتمرکز، قدرت و کنترل را در چندین نقطه توزیع می‌کند، نه اینکه در یک مکان واحد متمرکز باشد یا توسط یک نهاد واحد مدیریت شود.
آن را مانند شبکه‌ای از روستاهای به هم پیوسته در نظر بگیرید که امور خود را به طور مستقل مدیریت می‌کنند، در مقایسه با یک پادشاهی مرکزی که در آن یک حاکم واحد برای کل سرزمین تصمیم می‌گیرد. 
این رویکرد چند پیامد اساسی دارد:
استقلال و کنترل : کاربران کنترل بیشتری بر تراکنش‌ها و اطلاعات خود دارند. هیچ مرجع مرکزی برای اعمال محدودیت، مسدود کردن حساب‌ها یا دیکته کردن شرایط وجود ندارد.
امنیت و حریم خصوصی : تمرکززدایی می‌تواند امنیت و حریم خصوصی را افزایش دهد، زیرا هیچ نقطه شکست واحدی وجود ندارد. حملات به سیستم دشوارتر است زیرا فقط یک گره یا پایگاه داده مرکزی برای هدف قرار دادن وجود ندارد.
شفافیت و اعتماد : بسیاری از سیستم‌های غیرمتمرکز، به ویژه آن‌هایی که از فناوری بلاکچین استفاده می‌کنند، شفاف هستند. تراکنش‌ها در یک دفتر کل عمومی ثبت می‌شوند که برای همه شرکت‌کنندگان قابل مشاهده است و به ایجاد اعتماد بین کاربران کمک می‌کند.
شمولیت : سیستم‌های غیرمتمرکز می‌توانند با فراهم کردن امکان مشارکت برای هر کسی که به اینترنت دسترسی دارد، بدون نیاز به تأیید یک مرجع مرکزی، شمولیت بیشتری ارائه دهند. این امر می‌تواند به ویژه برای افرادی که در مناطق محروم از خدمات بانکی در جهان زندگی می‌کنند، بسیار مهم باشد.
نوآوری و انعطاف‌پذیری : تمرکززدایی، نوآوری و انعطاف‌پذیری را تشویق می‌کند. بدون اینکه یک مرجع مرکزی تصمیم‌گیری کند، سیستم می‌تواند بر اساس اجماع کاربران یا شرکت‌کنندگان خود به صورت ارگانیک تکامل یابد.

بیت کوین چگونه کار می‌کند؟

بیت‌کوین از طریق ترکیبی از فناوری‌ها و مفاهیمی از جمله بلاکچین، استخراج و شبکه همتا به همتا کار می‌کند. برای ارسال بیت‌کوین از یک آدرس کیف پول به آدرس دیگر، مراحل زیر انجام می‌شود:
ایجاد تراکنش : فرستنده با مشخص کردن آدرس کیف پول گیرنده و مقدار بیت‌کوینی که قرار است ارسال کند، تراکنش را آغاز می‌کند.
امضای تراکنش : فرستنده از کلید خصوصی خود برای امضای دیجیتالی تراکنش استفاده می‌کند و مالکیت بیت‌کوینی را که می‌خواهد ارسال کند، اثبات می‌کند.
پخش : تراکنش امضا شده در شبکه بیت کوین پخش می‌شود و برای تأیید در دسترس ماینرها قرار می‌گیرد.
تأیید : ماینرهای شبکه اعتبار تراکنش را تأیید می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که فرستنده بیت کوین کافی و مجوز ارسال آن را دارد.
استخراج : پس از تأیید، تراکنش در یک بلوک از تراکنش‌ها قرار می‌گیرد. استخراج‌کنندگان برای حل یک معمای رمزنگاری رقابت می‌کنند و اولین استخراج‌کننده‌ای که آن را حل کند، بلوک جدید را به بلاکچین اضافه می‌کند.
تأیید : تراکنش زمانی تأیید شده تلقی می‌شود که در یک بلوک روی بلاکچین قرار گیرد. با اضافه شدن هر بلوک بعدی، تأییدهای بیشتری رخ می‌دهد و تراکنش را ایمن‌تر می‌کند.

برای استفاده از بیت کوین به چه چیزهایی نیاز دارم؟

برای استفاده از بیت کوین، فقط به چند ابزار ضروری و اطلاعات کافی نیاز دارید. 
اول، به یک کیف پول ارز دیجیتال نیاز دارید، نرم‌افزاری که به شما امکان ذخیره، ارسال و دریافت بیت کوین را می‌دهد. این کیف پول یک کلید عمومی به شما می‌دهد که مانند آدرس بیت کوین شماست و دیگران می‌توانند از آن برای ارسال بیت کوین به شما استفاده کنند، و یک کلید خصوصی که شما برای تأیید تراکنش‌ها از آن استفاده می‌کنید. مخفی نگه داشتن کلید خصوصی بسیار مهم است، زیرا کنترل کامل بر بیت کوین‌های شما را فراهم می‌کند.
در مرحله بعد، دسترسی به اینترنت بسیار مهم است زیرا بیت کوین کاملاً آنلاین و از طریق شبکه غیرمتمرکز خود فعالیت می‌کند.
در نهایت، برای به دست آوردن بیت کوین، می‌توانید از یک صرافی ارز دیجیتال استفاده کنید که در آن می‌توانید بیت کوین را با استفاده از ارز سنتی یا سایر ارزهای دیجیتال خریداری، بفروشید یا معامله کنید. 
پس از انجام این موارد ضروری، آماده‌ی مشارکت در شبکه‌ی بیت‌کوین هستید!

بلاکچین چیست؟

بلاک چین یک دفتر کل دیجیتالی است که تمام تراکنش‌های انجام شده با یک ارز دیجیتال مانند بیت کوین را ثبت می‌کند و در بلوک‌هایی که به صورت زنجیره‌ای به هم متصل هستند، سازماندهی شده است. 
هر بلوک در بلاکچین شامل فهرستی از تراکنش‌ها است و پس از اضافه شدن به زنجیره، اطلاعات دائمی و غیرقابل تغییر می‌شوند و روشی امن و شفاف برای ردیابی حرکت ارز دیجیتال را تضمین می‌کنند. 
علاوه بر این، هر بلوک از طریق یک هش رمزنگاری (یک اثر انگشت دیجیتال) به بلوک قبلی خود ارجاع می‌دهد و یک زنجیره‌ی غیرقابل شکست و امن را تشکیل می‌دهد. 
این روش پیوند دادن بلوک‌ها، یکپارچگی تاریخچه تراکنش‌ها را تضمین می‌کند، زیرا از هرگونه تغییر در داده‌ها پس از اضافه شدن به یک بلوک جلوگیری می‌کند و قابلیت اطمینان و امنیت بلاکچین را حفظ می‌کند.

استخراج بیت کوین چیست؟

استخراج بیت کوین اساساً قلب تپنده شبکه بیت کوین است، که کوین‌های جدید را به گردش در می‌آورد و تضمین می‌کند که همه تراکنش‌ها قانونی و ایمن هستند.
آن را به عنوان یک رقابت جهانی غول‌پیکر در نظر بگیرید که در آن مردم از کامپیوترهای قدرتمند برای حدس زدن یک عدد مخفی استفاده می‌کنند. اولین کسی که آن را حدس بزند، یک بلوک جدید به بلاکچین اضافه می‌کند.
الگوریتم بیت کوین می‌تواند سختی استخراج را در حال حرکت تطبیق دهد و بسته به تعداد ماینرهای فعال و قدرت محاسباتی آنها، حدس زدن عدد مخفی را دشوارتر یا آسان‌تر کند.
این فرآیند تضمین می‌کند که بلوک‌های جدید به طور مداوم هر 10 دقیقه یا بیشتر اضافه شوند.
ماینرها با تأیید تراکنش‌ها، جلوگیری از دوبار خرج کردن و افزودن این تراکنش‌ها به بلاک چین، نقش مهمی در امنیت شبکه ایفا می‌کنند.
ماینرها به عنوان پاداش کار خود و به عنوان جبران منابعی که برای تأمین انرژی رایانه‌هایشان استفاده می‌شود، کارمزد تراکنش‌ها و همچنین «پاداش بلوک» که بیت‌کوین‌های تازه ایجاد شده هستند را دریافت می‌کنند.
پاداش بلاک در سال ۲۰۰۹ با ۵۰ بیت کوین آغاز شد و از آن زمان هر چهار سال یکبار در فرآیندی به نام نصف شدن پاداش بیت کوین (Bitcoin Halving) نصف شده است.

چه کسی بیت کوین را اختراع کرد؟

بیت‌کوین توسط فرد یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو اختراع شد. ناکاموتو در سال ۲۰۰۸ با انتشار یک گزارش رسمی با عنوان « بیت‌کوین: یک سیستم پول نقد الکترونیکی نظیر به نظیر » بیت‌کوین را معرفی کرد و سپس در سال ۲۰۰۹ اولین نرم‌افزار بیت‌کوین را منتشر کرد و شبکه را راه‌اندازی نمود. 
ساتوشی ناکاموتو تا اواخر سال ۲۰۱۰ در توسعه بیت‌کوین مشارکت داشت، پس از آن از این پروژه کناره‌گیری کرد و آن را به جامعه واگذار کرد. 
هویت واقعی آنها همچنان یکی از اسرارآمیزترین دوران دیجیتال است، اما چشم‌انداز آنها برای یک ارز غیرمتمرکز و عاری از کنترل هیچ نهاد واحدی، عمیقاً بر توسعه ارزهای دیجیتال و چشم‌انداز مالی جهانی تأثیر گذاشته است.

چرا بیت کوین اختراع شد؟

اختراع بیت‌کوین توسط ساتوشی ناکاموتو در پاسخ مستقیم به نارضایتی از سیستم بانکداری سنتی، به ویژه فقدان حریم خصوصی، کارمزد بالای تراکنش‌ها و توانایی دولت‌ها و مؤسسات مالی در افزایش عرضه ارز بود که منجر به کاهش ارزش پول و بحران‌های مالی می‌شد. 
بحران مالی سال‌های ۲۰۰۷-۲۰۰۸ زمینه‌ساز خلق بیت‌کوین شد و خطرات کنترل مالی متمرکز و نیاز به سیستمی که بتواند حاکمیت مالی را برای افراد فراهم کند، برجسته ساخت.
بنابراین، شکایات ناکاموتو از سیستم مالی موجود از طریق اصول بنیادی بیت‌کوین برطرف شد: تمرکززدایی، شفافیت، امنیت و سقف عرضه ثابت برای جلوگیری از تورم. 
ناکاموتو با حل مشکل دوبار خرج کردن در ارز دیجیتال، امکان تغییر به سمت سیستمی را فراهم کرد که در آن اعتماد به موسسات می‌توانست با اعتماد به رمزنگاری و فرآیند تأیید جمعی شبکه جایگزین شود.

مزایا و معایب بیت کوین

مزایا

تمرکززدایی : یکی از مهمترین مزایای بیت کوین، تمرکززدایی آن است. این ارز دیجیتال در یک شبکه همتا به همتا و عاری از کنترل مرجع مرکزی فعالیت می‌کند و خطر سانسور، کلاهبرداری و دخالت دولت‌ها یا موسسات مالی را کاهش می‌دهد.
امنیت و حریم خصوصی : تراکنش‌های بیت‌کوین توسط رمزنگاری ایمن‌سازی می‌شوند و همین امر آنها را بسیار ایمن می‌کند. اگرچه بیت‌کوین کاملاً ناشناس نیست، اما حریم خصوصی بیشتری نسبت به تراکنش‌های بانکی سنتی ارائه می‌دهد، زیرا تراکنش‌ها حاوی اطلاعات شخصی نیستند.
تراکنش‌های جهانی : بیت‌کوین امکان انتقال سریع و ارزان پول بین‌المللی را فراهم می‌کند و نیاز به صرافی یا سیستم‌های بانکی سنتی را که ممکن است کارمزدهای بالاتر و زمان پردازش طولانی‌تری را تحمیل کنند، از بین می‌برد.
عرضه محدود : بیت‌کوین دارای عرضه محدود ۲۱ میلیون سکه است که آن را ذاتاً ضد تورم می‌کند. این کمبود می‌تواند به طور بالقوه ارزش آن را در طول زمان افزایش دهد، برخلاف ارزهای فیات که می‌توانند به طور نامحدود توسط دولت‌ها چاپ شوند.
دسترسی‌پذیری : بیت‌کوین خدمات مالی را به افرادی که به سیستم‌های بانکی سنتی دسترسی ندارند، به‌ویژه در مناطق توسعه‌نیافته یا ناپایدار، ارائه می‌دهد.

معایب

نوسان : قیمت بیت‌کوین بسیار بی‌ثبات است و ارزش آن به سرعت افزایش و کاهش می‌یابد. این غیرقابل پیش‌بینی بودن، آن را به یک سرمایه‌گذاری پرخطر و یک وسیله‌ی مبادله‌ی چالش‌برانگیز برای تراکنش‌های روزمره تبدیل می‌کند.
مشکلات مقیاس‌پذیری : شبکه بیت‌کوین محدودیت‌هایی در تعداد تراکنش‌هایی که می‌تواند در هر ثانیه پردازش کند، دارد که منجر به تأخیرهای احتمالی و افزایش کارمزد تراکنش‌ها در زمان‌های اوج مصرف می‌شود.
عدم قطعیت نظارتی : محیط نظارتی برای بیت کوین هنوز در بسیاری از کشورها در حال توسعه است. تغییرات در مقررات یا وضعیت قانونی می‌تواند بر کاربرد، ارزش و پذیرش آن تأثیر بگذارد.
نگرانی‌های زیست‌محیطی : استخراج بیت‌کوین مقدار قابل توجهی انرژی مصرف می‌کند که منجر به نگرانی‌هایی در مورد تأثیر آن بر محیط زیست می‌شود. مکانیسم اثبات کار که شبکه را ایمن می‌کند، به قدرت محاسباتی و برق قابل توجهی نیاز دارد.
خطرات امنیتی : علیرغم امنیت ذاتی شبکه بیت کوین، کاربران هنوز در معرض خطر سرقت، کلاهبرداری‌های کریپتو و ضرر ناشی از هک، اقدامات امنیتی ضعیف یا از دست دادن کلیدهای خصوصی هستند.